Jean-Claude Vanden Eynden was slechts 16 jaar oud  toen hij werd uitgeroepen als laureaat van de Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth in 1964. Hij was een van de jongste laureaten ooit.  Deze prestigieuze onderscheiding werd meteen het vertrekpunt van  een schitterende loopbaan.

Hij werd uitgenodigd door talrijke symfonische orkesten en kamerorkesten : het Symfonisch Orkest van Sint-Petersburg, het Royal Philharmonic Orchestra van Londen, Het Residentie Orkest in Den Haag, het Nationaal Orkest van België, enzovoort.

Jean-Claude   Vanden   Eynden werkte dan ook zeer vlug mee met prestigieuze dirigenten zoals Paul Kletzky, Rudolf Barshaï, Yuri Temirkanov, enzovoort.

Als student opgeleid door Eduardo Del Pueyo, wou Jean-Claude Vanden Eynden boven alles het werk van zijn meester voortzetten.

Als kamermusicus werd hij bewonderd door zijn gelijken. Hij speelde met eersterangs Belgische en internationale partners: Véronique Bogaerts, Marie Hallynck, Augustin Dumay, Silvia Marcovici, Michaela Martin,  Miriam Fried, Gérard Caussé, Frans Helmerson, José Van Dam, Walter Boeykens,   het Quatuor Enesco, het Quatuor Melos, het Quatuor Ysaye, het Ensemble César Franck, enzovoort.

​Bijna een halve eeuw internationale carrière heeft deze uitzonderlijke pianist bevestigd in zijn kunst en zijn meesterschap. Zijn uitgebreid en indrukwekkend repertoire omvat nagenoeg alle grote concerto’s, een brede waaier kamermuziekstukken en vooral het volledig werk voor solo piano van Maurice Ravel.

Koning Filip heeft Jean-Claude Vanden Eynden in 2018 in de adelstand verheven met de titel van Ridder.